Vogels, vissen

Op allerlei manieren proberen de mensen elkaar te troosten en moed in te spreken. Onderstaand gedicht kwam zo op mijn pad. Het spreekt me aan omdat ik veel te veel naar radio en tv luister en kijk en daardoor blijven er veel dingen liggen. Dingen die belangrijker zijn dan precies op de hoogte blijven.

Met dit mooie weer is er alle gelegenheid voor een ouderwetse voorjaarsschoonmaak. Heerlijk om alles eens lekker te reinigen. In deze tijd van droogte hebben de planten in de tuin dringend water nodig. En wat is er nu gezonder dan buiten met een gieter te lopen? Maar giet alleen waar dat echt nodig is, want het is wel ons kostbare drinkwater dat we weggeven. Nu we elkaar nauwelijks zien, loop ik ook veel naar de brievenbus, want met een kaartje kun je iemand opfleuren. Bovendien hoor je buiten de vogels en ja, de nachtegalen zijn er ook alweer in de duinen. Vorig jaar hoorden we ze in Griekenland, maar hier zijn ze ook. Nog wel. Het biologenvirus is onuitroeibaar en ik hoop dat het ook een beetje besmettelijk of beter: aanstekelijk is.

Nellie Smeenk-Enserink

Vogels, vissen

Zet de radio uit. Je hoort niets nieuws. De stilte wacht geduldig af.
Vouw de krant dicht. Hij was oud voordat hij werd gedrukt.
Zoek niet, deel niet, duim niet tot je vierkant ziet.
Zet eindelijk het scherm op zwart.

Ik ben net zo bang als jij, net zo bezorgd voor iedereen
die ik niet missen kan. Ik had ook gespaard voor andere dingen:
verre reizen, eerste hulp bij een gebroken hart,
een auto die wat vaker start.

Maar: in Wuhan hoor je vogels zingen.
Boven China was de lucht nog nooit zo blauw.
In Venetië zien ze vissen in het helderste water sinds tijden.

De kunst van leven was altijd dezelfde: ongevraagd komen,
ongewild gaan, intussen doen wat je het liefste doet,
vrede sluiten met je lot.

Sluit de voordeur. Zet de tuindeur open, voel de zon op je gezicht.
Denk voor je uit wat niemand hardop durft te zeggen:
wij zijn een virus dat een virus heeft gekregen.

Ingmar Heytze (1970)