In het koor van het Groene Kerkje staat al enkele jaren een wat primitief aandoend kruis. Wellicht hebt u het nog nooit opgemerkt. Bij speciale gelegenheden, zoals in vesperdiensten, krijgt het vaak een plaats voor de icoon van Mattheus.

Dit kruis heeft een geschiedenis – en de vele jonge mensen die vroeger in Bali ons “gezin” vormden zullen zich dit kruis nog herinneren.

Iedere morgen om 6 uur en elke avond om 9 uur kwamen wij bijeen in een daarvoor bestemde kamer, zittend op matten op de grond, rondom dit kruis. Ernaast stond ook een Balinees olielampje. We vormden met elkaar eigenlijk een zeer oecumenische kring, een soort van huisgemeente.

Behalve enkele christenkinderen waren er ook hindoes en moslims. De kinderen spraken al gauw over de “gebedskamer”. Wij kwamen op het idee om zo’n speciale kamer af te zonderen, doordat we opmerkten, dat de hindoe-Balische mensen altijd een gedeelte van het erf bij hun huis afzonderden voor de uitoefening van hun religieuze verplichtingen. Hun zogenaamde “huistempel”. Wij hadden de indruk, dat zij het heel vanzelfsprekend vonden ook bij ons een speciale plek te vinden waar zij zich even konden terugtrekken. En ook de moslims waren het van huis uit gewend op vaste tijden ergens in huis hun gebeden te doen. Zonder problemen namen zij allen deel aan de bijeenkomsten in onze “gebedskamer”.

Toen wij zo’n speciale kamer wilden inrichten  zochten wij als centraal punt in die kamer een kruis. Wij vroegen aan een Balische beeldhouwer, die gewend was met koraal-steen te werken, voor ons van dit materiaal een kruis te maken. Zo’n opdracht had hij nog nooit gehad en een kruis was voor hem een volkomen vreemd symbool. Vandaar dit wonderlijke witte kwetsbare kruis van koraalsteen.

Het was voor onze huisgenoten volkomen vrij om aanwezig te zijn bij onze dagopeningen en avondsluitingen. Maar al gauw regelden de kinderen zelf deze samenkomsten  en precies op tijd – ook als wij er soms niet waren. Er ontbrak eigenlijk nooit iemand. Om beurten hadden zij – of namen zij zelf de leiding. Ontroerend!

Dit speciale kruis met een eigen geschiedenis droegen wij over aan de gemeente rondom de Groene Kerk. Moge dit verhaal ook voor ons hier inspirerend zijn om ons open te stellen voor moslims, hindoes, boeddhisten en mensen van welke geloofsovertuiging ook, zonder ook maar iets van onze eigen overtuiging los te moeten laten.

Henk en Cor Visch, van 1948 – 1971 werkzaam in de Balische Kerk.