 |
Ds. A. (Aart) VerburgSectie West |
|
| Over ds. Aart Verburg of ds. Aart Verburg over zichzelf Toen ik heen en weer liftte tussen Zwammerdam (geboren -1954- en getogen) en Kampen (studie theologie 1971-1980) waren de chauffeurs met wie ik mee mocht rijden soms verbaasd dat ik dominee wilde worden… Dat was toch uit de tijd? Inmiddels was ik dominee in een dorp in Groningen (Garrelsweer) en in Surabaya (voor Indonesische studenten). In de tijd dat ik docent was aan het Hendrik Kraemer Instituut (Oegstgeest en Utrecht) ben ik dominee gebleven onder andere om voor te kunnen gaan in diensten over Zending en Werelddiaconaat, en vanaf september 2010 ben ik dominee in Oegstgeest. En geen dag gehad dat ik me ‘uit de tijd voelde’ en echt dacht dat ik iets anders had willen worden. Wel vaak dat ik meer had willen kunnen… Omdat geloof ertoe doet, wereldwijd. |
||
 |
Ds. I. (Iris) van der HeulSectie Oost |
|
| Iedereen heeft denk ik wel een lievelingslied uit het liedboek. Lied 362 : Hij die spreekt een woord dat gààt van Huub Oosterhuis is het mijne: ik zie het bijna als een geloofsbelijdenis. Dat woord houdt me aan de gang; in dit lied klinkt de dynamiek die ik eraan beleef door.
Na mijn afstuderen in Leiden, ben ik met plezier een aantal keer vervangend predikant geweest op een vacante plek, maar heb ik ook gewerkt buiten de kerk, zoals bij de vakbond. Een aantal jaren heb ik bij de Hervormde Diaconie van Den haag, nu Stek voor stad en kerk, op verschillende plekken me ingezet met / voor kwetsbare mensen: vrouwen die van de bijstand moeten rondkomen, ongedocumenteerden en anderen die hun leven even niet georganiseerd krijgen. Ook heb ik een tijd als zelfstandige gewerkt, o.a. als teamleider van een project om het gemakkelijker te maken voor prostituees om, als ze dat willen, ander werk te gaan doen. Vers in de praktijk hoor ik me nog zeggen ‘dat we dat Koninkrijk van God van de grond gaan trekken’. Inmiddels veel bescheidener, motiveert het bouwen aan Gods nieuwe wereld nog steeds en voeg ik graag de daad bij het Woord. Toen ik als geestelijk verzorger bij Marente in Oegstgeest ging werken, leerde ik de PGO kennen. Ook hier is diaconie of ‘kerk en samenleving’ mijn taakgebied. “Uw naam is hartstocht voor gerechtigheid, uw woord de bron waaruit wij willen drinken” (lied 362: 3) Ik wandel graag, vind lezen heerlijk, net als koken en lekker eten. Ik mag graag een film zien, een museum bezoeken en ik brei af en toe een sok, als de tijd het toelaat. |
||
 |
Ds. C. (Christiaan) Donnerinterim-predikantSectie Noord |
|
| Als predikant ben ik sinds 2015 verbonden aan de PGO. Door omstandigheden wat langduriger dan eerst gedacht. Voor mij met des te meer plezier, want het kost tijd om in een gemeente thuis te raken. Pastoraat opbouwen en onderhouden in de sectie Noord is mijn eerste taak. Door de genoemde omstandigheden kwam daar het afgelopen jaar van alles bij. Maar tot eind 2017 kan ik me helemaal aan ‘mijn wijk’ wijden. Verder woon ik, geboren in Scheveningen nu in centrum Den Haag met Ellen. Mijn 2 dochters genieten van hun werk en leven. Eenmaal in de week heb ik een opa-dag met kleinzoon Samuel van 8. De zoon van Ellen van 18 woont nog bij ons en haar 2 dochters om de hoek, hen spreek ik vaker dan de mijne.  Vanaf 1983 was ik kerkelijk werker in Rijswijk, later daar predikant tot 1992. Na een onderbreking werkte ik tot 2016 als justitiepredikant in allerlei inrichtingen, van jeugd tot volwassenen, van kort- tot extreem lang gestraften. Heel 2013 kwam ik velen van degenen die het na hun detentie niet wisten te redden tegen in het Straatpastoraat in Den Haag. Waar ik nog regelmatig inspring en daar komt deze foto vandaan. Uit de Jozefkapel bij het Stadsklooster, waar de oecumenische vieringen al zo’n 30 jaar gehouden worden met wekelijks zo’n 35 dak- en thuislozen.Om het plaatje helemaal rond te maken: rust vind ik in knutselen, schilderen en klussen in ons oude huis. Daarnaast ben ik lid van de kerngroep van “Forum Levenslang” , secretaris van de Vereniging Kerken met Stip en lid van de Raad van Toezicht van de Stichting “ToeReachIt” en spreek ik nog wekelijks een enkele ex-gedetineerde of iemand die ik al 13 jaar van zijn gevangenschap ken en die nu in de TBS beland is. Kortom: ik voel me rijkelijk gevoed met ervaringen en levens- of geloofsverhalen van mensen voor wie Jezus leefde en vertelde.
|
||
